Island of Gwadar and public expectations

http://www.dailyibrat.com/beta/index.php?p=article&id=4201

گوادر جو ٻيٽ ۽ عوامي اميدون

سرور بلوچ

ملڪي تاريخ ۾ شايد ئي ڪڏهن ايئن ٿيو هجي ته عوام ڪنهن به حڪومت مان خوش هجن پر پوءِ به جڏهن به ڪنهن حڪومت جو مدو پورو يا زوري پورو ڪيو ويندو هو ته مٺائيون ورهائي نين ايندڙڻ جي تعريفن جا پُل ٻڌجڻ شروع ٿي ويندا هُئا، ملڪي تاريخ جي ورقن ۾ گهڻو عرصو ته آمرن ڏنڊي جي زور تي حڪومتون ڪيون آهن ۽ جمهوري حڪومتن کي سدائين اها ئي شڪايت رهي آهي ته اسان کي مُدو پورو ڪرڻ نه ڏنو ويو هو نه ته کير جون نديون وهائي ڇڏيون ها، هر ماڻهو پنهنجي گهر ۾ رهي سگهي ها، هر ٻار اسڪول ۾ هجي ها، پڙهائي ۾ اسان دنيا کي پوئتي ڇڏي وڃون ها، اسان وٽ ڪو بيروزگار نه هجي ها، گهُرڻ وارا هٿ ڏيڻ وارا بڻجي وڃن ها ، هاري خوشحال هجن ها ، مُلڪ ۾ روڊن جو ڄار وڇائي ڇڏيون ها، هر ڪنڊ ڪڙڇ ۾ موٽر وي جهڙا روڊ ٺهي وڃن ها پر ڇو ته اسان کي مُدو پورو ڪرڻ ئي نه ڏنو ويو ته ڇا ڪجي اسان عوام جي اميدن تي لهڻ لاءِ تيار هئاسين ته جمهوريت جي پُٺي تي وار ڪري آمرن اچي عوام جي ووٽن تي ڌاڙو هڻي سڀ اميدون ختم ڪري ڇڏيون، اهي ڳالهيون هر ويندڙ حڪومت ڪندي رهي آهي ۽ اهو سلسلو اڃا جاري رهڻ جي اميد پڻ جاري آهي، پر مشرف جي دور ۾ هٿرادو چئجي يا عوامي پر هڪ حڪومت پنهنجو مدو پيو ڪيو ان دوران وزير اعظم ضرور مٽيا ۽ ڪابينا ۾ رد بدل پڻ ٿيندي رهي پر پارليمنٽ پنهنجو مدو پورو ڪيو، پر عوامي مسئلا اُتي جو اُتي ئي رهيا ، ان بعد جڏهن پيپلز پارٽي ۽ نواز ليگ پنهنجون سڀ رنجشون وساري سڀني سان گڏ ويهي چارٽر آف ڊيموڪريسي جوڙي گڏجي جدوجهد جو اعلان ڪيو ته عوام وري هڪ نئين اميدن سان گڏ سوچڻ شروع ڪيو، محترمه جڏهن پاڪستان اچڻ جو پڪو پهه ڪيو ته کيس روڪڻ جون ڪوششون پڻ ٿينديون رهيون پر هن ڪنهن به خطري جي پرواهه نه ڪندي ملڪ اچڻ جو فيصلو ڪيو ۽ 18 آڪٽوبر تي سندس واپسي واري ڏينهن هڪ عوامي سمنڊ سندس انتظار ۾ موجود هئي جنهن کي ڏسي ۽ پنهنجي ڌرتي تي پير رکڻ وقت محترمه پنهنجا لڙڪ روڪي نه سگهي ، عوام جي اميدن جو سمنڊ ان وقت پنهنجي مستقبل جا خواب ڏسي رهي هئي پر انهن خوابن کي ٽورڻ جا به فُل پروف بندوبست ٿيل هئا ، 18 آڪٽوبر 2007 تي ڪارساز ۾ ٿيل ڌماڪي عوام جي اميدن کي ڀورا ڀورا ڪري ڇڏيو هو ، پر محترمه ان حملي باوجود عوام ۾ حوصلو پيدا ڪيو ۽ پاڻ ٻاهر نڪري انهن جي اميدن کي وري جاڳائي ڇڏيو، پر شايد ڪجهه ماڻهن کي اهو قبول نه هو نيٺ ڪراچي ڌماڪي جي 40 ڏينهن بعد 27 ڊسمبر 2007 تي راولپنڊي ۾ هڪ جلسي مان واپسي تي وري هڪ ڌماڪو ٿيو جنهن ۾ پيپلز پارٽي جي چيئرپرسن بينظير ڀٽو شهيد ٿي ويئي ۽ عوام جي اميدون به ڄڻ ختم ٿي ويون ، بينظير ڀٽو جي شهادت بعد ملڪ ۾ اهڙي ته افرا تفري مچي جو ماڻهن سمهجيو هاڻ وري ملڪ ٽُٽڻ ڏانهن وڃي رهيو آهي ، پر پيپلز پارٽي جي قيادت ان موقعي تي ماڻهن کي حوصلو ڏنو ۽ چيو ته عوام کي پنهنجي سموري ڪاوڙ چونڊن ۾ پيپلز پارٽي کي ووٽ ڏيئي لاهڻ گهرجي، ڇو ته پيپلز پارٽي جو نعرو آهي ته جمهوريت ئي بهترين انتقام آهي، ان موقعي تي چونڊن جي تاريخ اڳتي پوئتي ٿيندي رهي، 8 جنوري 2008 تي چونڊون ٿيڻيون هنيون پر محترمه جي شهادت بعد انهن کي ملتوي ڪرڻ جو پروگرام جوڙيو ويو پر پيلپز پارٽي چونڊون ڪينسل نه ڪرڻ جو چيو جنهن بعد 18 جنوري 2008 تي چونڊُون ٿيون جنهن ۾ عوام هيڏي وڏي صدمي باوجود چونڊن ۾ نه رڳو حصو ورتو پر پيپلز پارٽي کي ووٽ ڏيئي ايوان تائين پهچايو، عوام بينظير ڀٽو جي وڇوڙي واري صدمي مان ٻاهر نه نڪتي هئي پر پيپلز پارٽي جي حڪومت اچڻ بعد انهن ۾ اها اميد وري جاڳي پيئي ته هاڻي شهيد راڻي جا ڪيل سمورا واعدا نه سهي پر ڪنهن حد تائين ضرور پورا ٿيندا، پيپلز پارٽي هڪ جمهوري انداز ۾ حڪومت ۾ آئي ۽ 5 سال پنهنجو مدو به پورو ڪيو، انهن پنجن سالن ۾ نه ته عوام کي اٽو ملي سگهيو نه وري گهر جڏهن ته لٽا ته اڳ به ڦاٽل هئا ۽ اڄ به ڦاٽل آهن، سندن حڪومتي پنجن سالن ۾ عوام مسلسل مهانگائي جي چڪي ۾ پيسجندو رهيو، ٻوڏن ۾ عوام شديد مشڪلن کي منهن ڏنو ، نه روڊ ٺهيا نه رستا ، عوام ڪنهن کي ٻي ڏيڻ ته ٺهيو پر وٺڻ واري لڪير کان به هيٺ تائين پهچي ويئي، اسان جي ملڪ ۾ ٻاهرين ملڪ جي امدادي فنڊ کانسواءِ نه ته هاڻي صحت مرڪز هلي سگهي ٿو نه وري تعليم ، اسان جي هر ڪم ۾ ٻاهرين ملڪن جو فنڊ شامل ٿي ويو آهي، ٻاهرين ملڪن جي قرض سبب هر پاڪستاني قرضي بڻجي ويو آهي، ادارا تباهه آهن ۽ سندن بهتري جي ڪابه راهه ڏسڻ ۾ نٿي اچي، مشرف ويندي ويندي بجلي جو جيڪو بحران ڇڏي ويو اهو پيپلز پارٽي جي پنج سالا حڪومت ختم نه ڪري سگهي، سنڌ جي ڪوئلي مان بجلي ٺاهڻ جا خواب ڏيکاريا ويا ۽ اها بجلي پاڙيسيري ملڪن کي ڏيڻ جا پڻ بندوبست ٿيڻ لڳا پر ڦري گهري وري به اسان اُتي جا اُتي بيٺل آهيون نه ڪوئلو نڪتو نه وري ان ڪوئلي مان ڪا بجلي ٺهي، نه شمسي توانائي عام ڪري سگهياسين نه وري پاڻي تي بجلي جا ڪي وڏا منصوبا سامهون آيا، بس ماڻهن کي لوڊشيڊنگ جي هڪ اهڙي عذاب ۾ ڦاسايو ويو جو هاڻ هر گهر ۽ دڪان لاءِ جرنيٽر جو استعمال ضروري بڻجي ويو ، اسان جي ملڪ ۾ نه ته اڳ ڪڏهن ڪنهن ڪم کي پلاننگ تحت شروع ڪيو ويو آهي نه وري اڳتي ڪي اهڙا بندوبست نظر اچن ٿا پاڪستان ۾ گئس تي گاڏيون هلائڻ جو جيڪو تجربو ڪيو ويو ان جي مستقبل بابت ڪا به پلاننگ نه ڪئي ويئي نتيجو اهو نڪتو ته هاڻ هفتي ۾ ٽي ڏينهن گئس نه آهي ۽ جڏهن گئس ملي ٿي ته ڪلاڪن جا ڪلاڪ گاڏين جون ڊگهيون قطارون لڳل نظر اچن ٿيون، مهانگائي چوٽ چڙهي ويئي آهي ۽ روزگار جا ذريعا گهٽ ٿيندا پيا وڃن، پيپلز پارٽي جي پنجن سالن جي حڪومت به عوامي مسئلن کي حل ڪري نه سگهي ۽ عوام پاران سدائين شڪايتن جا انبار لڳندا رهيا، پيپلز پارٽي پنهنجي جمهوري حڪومت جا پنج سال ته پورا ڪيا پر انهن پنجن سالن ۾ عوام جون اميدون پوريون نه ٿي سگهيون، اپوزيشن هميشه چوندي رهي ته جي حڪومت مخلص هجي ته اهي مسئلا ڪجهه مهينن ۾ حل ٿي سگهن ٿا ماڻهن کي هر سهولت ملي سگهي تي ملڪي سڀ کان وڏو بحران بجلي ته ڪجهه مهينن ۾ ٺيڪ ٿي سگهي ٿو ، پيپلز پارٽي جي پنج سال مڪمل ڪرڻ بعد 11 مئي 2013 ۾ ٿيندڙ چونڊن ۾ ملڪ ۾ صوبائي سطح تي ڪنهن به هڪ پارٽي جي حڪومت نه ٺهي سگهي پنجاب نواز ليگ جي حصي ۾ جڏهن ته سنڌ مان پيپلز پارٽي ڪامياب ٿي ۽ خيبر پختون خواه تحريڪ انصاف کي ووٽ ڏيئي پهرين ڀيري اقتدار ۾ آندو ، وفاقي سطح تي نواز ليگ حڪومت ٺاهڻ ۾ ڪامياب ٿي ۽ ماڻهن جي اميدن جو هڪ نئون مرڪز پڻ بڻجي ويئي، حزب اختلاف ۾ ڪجهه مهينن ۾ ملڪي مسئلن جي حل جو دعويدار نواز ليگ جي ڪومت جي اچڻ سان عوام ۾ وري اها اميد جاڳي پيئي ته هاڻي اسان جو ملڪ ايشين ٽائيگر ضرور بڻجي ويندو ، بجلي جو بحران پ پ حڪومت جي غلط پالسين جي ڪري آهي ته نواز شريف حڪومت بهتر پالسيسون جوڙي ان کي ضرور حل ڪندو ، ملڪ ۾ هر هنڌ موٽر وي جهڙا روڊ ٺهندا ، بي روزگاري ختم ٿي ويندو ، گئس جو مسئلو به حل ٿي ويندو، پر عوام جون اميدون  گوادر جي ان ٻيٽ وانگر آهن جيڪو هاڻ وري سمنڊ ۾ ٻڏي رهيو آهي ، پاڪستان جي عوام پاڪستان ٺهڻ کان وٺي پنهنجي خوشحالي جي اميدن تي زنده آهي هر نئين حڪومت جي ايندي هو سمجهن ٿا ته هاڻ ڪجهه بهتر ٿيندو پر هر ڀيري کين مايوسي کانسواءِ ڪجهه به حاصل نه ٿيندو آهي، نه ته ملڪ ۾ بجلي جي لوڊشينڊنگ گهٽ ٿي سگهي آهي نه وري ايندڙ ڪجهه مهينن بلڪه ڪجهه سالن ۾ ڪا اهڙي اميد آهي، جڏهن ته گئس جو بحران پڻ ڏينهون ڏينهن وڌي رهيو آهي ۽ بي روزگاري ۽ مهانگائي جو جن ته ڪڏهن به ڪنهن حڪومت جي هٿ نه آيو آهي ، تيل ۽ بجلي جا اگهه گهٽجڻ بجاءِ وڌي رهيا آهن ۽ روزگار جا ذريعا گهٽ ٿي رهيا آهن، گوادر جو ٻيٽ ته عارضي آهي جيڪو ڪيترن ڏهاڪن کانپوءِ ظاهر ٿيو هو ۽ هاڻ ٻڌڻ شروع ٿي ويو آهي پر عوامي اميدن جو ٻيٽ ته هر نئين ايندڙ حڪومت جي اچڻ وقت اڀري ٿو ۽ ڪجهه عرصي بعد وري ٻُڏيو وڃي.

imsbaloch@hotmail.com